is it being hasty or is it just the truth? did i deny it because i was kinda hurt or because i just wanted an excuse to get out? is it pure, own thoughts and nothing else? sinabi ko ba talaga yun dahil yun talaga ang totoo o sinabi ko lang yun dahil yun ang iniisip/akala ko? ipinagkaila ko ba yun dahil nasaktan ako o dahil gusto ko lang magkaroon ng rason para umiwas? yun ba talaga ang totoo mula sa akin o yun lang ang epekto ng sinasabi ng iba? sinabi ko ba yun para masabi ang naisip/naramdaman ko o para lang makalimutan sya? final na ba yun? o hindi pa? yun na ba talaga ang final conclusion? o nagkamali lang ng pagpprocess ng "data"? at higit sa lahat, minahal ko ba sya o talagang nagkagusto lang ako sa kanya? medyo nagsisimula na naman kasing magulo ang mundo ko.. mahirap pag sabay-sabay.. at mahirap kung sa isip mo, dalawa ang naghahati.. mahirap isipin.. kailangang pumili ng isa, pero sino? ayokong may masaktan.. [kahit ang sarili ko ata..] pero anong kailangang gawin..? sa tingin ko talaga hindi pa ako dapat mag-isip sa mga ganitong bagay.. i mean, i'm just 13.. i shouldn't be thinking or worrying about things like this.. i think i don't know anything about these things in life yet.. ayoko.. basta.. ewan..
basta.. eto na final answer ko.. oo, dati.. noon.. minahal.. past tense.. ok na? sorry huh?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment